Hier vertelt mama hoe het was om van mij zwanger te zijn:

 

In de eerste weken heb ik gewerkt en was het vooral heel koud en veel sneeuw in Nederland. Fréderique groeide in die tijd hard en probeerde steeds beter te gaan lopen. Uiteraard wist ik nog van niet dat ik zwanger was. Op ski-vakantie in Frankrijk in La Plagne Soleil met Fréderique, Gregor en Astrid dacht ik dat ik wel eens zwanger kon zijn. Ik ben samen met Fréderique een test gaan kopen in een Franse apotheek en 's avonds hebben we de test gedaan. Dit gaf een 'Oui', dus toen wisten we dat Fréderique een broertje of zusje zou krijgen.

 

Toen we weer thuis waren afspraak gemaakt met de verloskundige, waarna we bij de 9 weken onze eerste echo kregen. Deze bevestigde de zwangerschap en we zagen een heel klein kindje met een mooi kloppend hartje.

 

 

Daarna zijn we nog gaan skiën met Ortec in Oostenrijk. Daar hebben we bij de 11 weken wel verteld dat we zwanger waren, anders is het wel raar om niets te drinken. Het ging goed en was erg leuk. Toen we terugkwamen, hadden we de twaalfweken echo. Ook hier weer alles goed.

 

Ik ben tijdens de zwangerschap wel moe geweest en had het in het begin ook erg koud. Dus ben ik maar vaak op hetzelfde tijdstip als Fréderique naar bed gegaan.

 

We hebben niet heel veel vrij gehad tijdens deze zwangerschap. Gregor had het nogal druk op het werk en ik ook. Dus af en toe een dagje vrij, maar verder niets. We zijn nog wel met Saskia, Patrick en Stijn naar de dierentuin geweest. Verder ging de 20-weken echo gelukkig ook weer erg goed. Daar konden we ons mannetje goed zien en ging hij leuk liggen voor de foto.

 

Gregor en ik zijn nog een lang weekend naar Lissabon geweest. Dat was erg leuk. Het was erg warm en er was WK. We zagen overal portugezen juichen, want ze wonnen hun wedstrijd. Sowieso veel voetbal gezien in die tijd. Jammer dat Nederland de finale verloor, maar het was wel erg gezellig om samen met vrienden naar de wedstrijden te kijken.

 

Mijn buik bleef maar groeien en voor de rest had ik relatief niet zoveel last van de zwangerschap. Op mijn laatste werkdag werd ik nog verrast met kadootjes van het project en later ook nog van Movares. En toen thuis wachten. Het eerste weekend ben ik met Fréderique bij Pap en Mam gaan logeren. Dat vonden we allemaal erg leuk. Fréderique heeft met opa, oma en Stijn gespeeld. Op zaterdag zijn we nog bij mijn oma Pel aangegaan en op zondag kwam mijn oma Boonen.

 

In de week erna leek ons mannetje in een stuit te liggen. Dus moesten we op vrijdag naar het ziekenhuis om hem eventueel te laten draaien. Wij waren helemaal klaar voor een lange ochtend in het ziekenhuis, maar na een kwartier stonden we al weer buiten. We waren snel aan de beurt, we kregen een echo, Xaf had zich gedraaid en we konden naar huis. Gelukkig.

 

De week erop was het eerst rustig blijven (niet zo makkelijk). Daarna kregen we het nieuws dat het niet goed ging met mijn oma Boonen. Ze is op donderdag 16 september rustig overleden. Dat was natuurlijk een hele schok. Oma is 90 geworden en ik had haar nog graag haar nieuwe achterkleinkind laten zien.

 

Zaterdag zijn we naar de verjaardag van Saskia gegaan. Eerst even bij Pap en Mam lunchen en daarna naar de verjaardag. 

Op dinsdag hebben we oma begraven. Het was een mooie uitvaart en oma is nu na 30 jaar weer bij opa.

 

In de rest van de week mocht ons mannetje nog niet komen, want Gregor had het heel druk op het werk voor een belangrijk project. In het weekend ging Fréderique bij Opa en Oma Brandt logeren en zijn Gregor en ik lekker uit gaan eten en hebben genoten van onze rust.

 

Op maandag ging Fréderique naar het kinderdagverblijf en heb ik veel gerust. Maandagavond om 22.15 braken mijn vliezen en was mijn zwangerschap bijna over. Een half uurtje later begonnen ook de weeen. Gregor heeft om kwart voor 12 de verloskundige gebeld en we mochten direct naar het ziekenhuis komen. Vanaf dat de weeen kwamen hielden ze niet op het was echt een weeenstorm, maar daardoor was werd ons mannetje na 3,5 uur heftige weeen geboren.